Toetsexpert
Parrhesia Onderwijsadvies

Karen Heij

Karen Heij rolde na haar studie Toegepaste Taalwetenschap de wereld van toetsing en examinering in. Taal en toetsen is de rode draad gebleven in haar carrière. Van 2002 tot 2016 was zij directeur van Bureau ICE. Sinds die tijd is zij als zelfstandig toetsexpert werkzaam. Zij promoveerde aan de Tilburg University in 2021 op een proefschrift over de eindtoets basisonderwijs: Van de kat en de bel, tellen en vertellen met de eindtoets basisonderwijs. Zij publiceert en geeft lezingen over toetsing in de breedste betekenis van het woord.

www.parrhesiaonderwijsadvies.nl

Expertise: toetsing, taal

Sessiearchief

Omschrijving

Onderwijs en toetsing worden veelal in één adem genoemd als zou het één niet zonder het ander kunnen. Zeker: als het goed is , kan toetsing onderwijs versterken. Maar soms blijken toetsen in de praktijk heel andere effecten te hebben dan aanvankelijk bedacht of voorzien. Dat is zeker het geval bij toetsing in het basisonderwijs. Daar blijkt toetsing een brede ontwikkeling van kinderen en zicht op kwaliteit van onderwijs vooral in de weg te staan. Toetsing heeft daar zeker niet de emancipatoire rol die er wel vaak in het publieke debat aan wordt toegedicht.
In de sessie gaan we hier nader op in en staan we stil bij de vraag hoe toetsing, verantwoording en het verbeteren van kansen voor alle kinderen op een goede manier op elkaar kunnen gaan inwerken.

Downloads

Omschrijving

Hoe te zorgen voor een goede overgang van basis- naar voortgezet onderwijs is een meer dan 100-jarige zoektocht. Welke opties hebben we overwogen? Welke keuzes hebben we al eens gemaakt? Wat doen we nu? En wat zijn we er in termen van kansengelijkheid mee opgeschoten? Is het feit dat iedereen op hetzelfde moment dezelfde toets aflegt een passende invulling van het borgen van ‘gelijke kansen’? Om goed na te kunnen denken hoe het anders zou moeten en kunnen is het van belang dat we goed weten hoe het nu gaat en waar het vandaan komt. Dat is dan ook het onderwerp van mijn lezing.

Omschrijving

Op 12-jarige leeftijd selecteren we voor onze kinderen het best passende vervolgonderwijs. De OESO wees er in het laatste rapport op dat dit vroeg is en is bezorgd over de toenemende kansenongelijkheid in ons land. In de workshop laat ik zien dat het probleem nog veel groter en zorgwekkender is. Ik ga in op de plek die we het Leerlingvolgsysteem (LVS) hebben gegeven. En op de rol die het LVS speelt bij het geven van het schooladvies. Met de basisschool als efficiënte selectiefabriek als weinig pedagogische uitkomst.

Downloads

Ga naar de bovenkant