Onafhankelijk analyticus onderwijsonderzoek en onderwijsbeleid
zelfstandige

Wim van de Hulst

Ik ben ruim 35 jaar werkzaam in het voortgezet onderwijs in Nederland (vooral vwo en havo), sinds midden jaren ’90 als leraar wiskunde. De laatste jaren heb ik wat ‘afstand’ genomen en doe ik vooral invalbanen. De laatste 10 jaar ben ik ook geïnteresseerd geraakt in onderzoek. Maar niet om het zelf ook te gaan doen! Integendeel: Ik verbaas me er juist over hoe veel onderzoek er al is. En waar in de praktijk dan vaak niet of nauwelijks iets mee gedaan wordt. Het bestuderen van deze rare kloof tussen onderzoek en onderwijspraktijk doe ik o.a. door het bezoeken van (internationale) onderzoeks-conferenties. Zo is een soort persoonlijk onderzoeksproject ontstaan.

Expertise: Didactiek, Directe Instructie

Sessiearchief

Omschrijving

Pleidooien voor het door ‘directe instructie’ aanbieden van kennis, in plaats van het trainen van vaardigheden, mogen zich in een toenemende belangstelling verheugen. [Zie bijv. de boeken “Op de schouders van reuzen” en “Wijze lessen” en veel onderwijsblogs.] Terecht. Het zijn goed onderbouwde ideeën die snel en goed in de klas toe te passen zijn. Niets mis mee. Waar ik moeite mee heb is dat niet alleen de kwaliteit van de eigen ideeën benadrukt wordt, maar dat vaak tegelijkertijd andere visies al snel weggezet worden als “ideologieën” en dat andere onderzoekers soms zelfs gediskwalificeerd worden als “eduquacks”.
Ook op deze editie van researchED zijn er veel sessies die de boodschap van de directe instructie uitdragen. Als tegenwicht, en vooral ook om het debat te stimuleren, wil ik ingaan op de beperkte blik van deze visie. Ik zal daarbij veelal refereren aan mijn eigen vak, wiskunde, maar ik hoop dat mijn presentatie ook voor andere leraren interessant (en prikkelend) zal zijn.

Downloads

Ga naar de bovenkant