Emeritus hoogleraar orthopedagogiek
Universiteit van Amsterdam

Aryan van der Leij

Aryan van der Leij (1946) begon zijn werk als schoolpsycholoog, later als medewerker aan de Vrije Universiteit en Universiteit van Amsterdam. Sinds 1984 is hij hoogleraar orthopedagogiek. In onderzoek houdt hij zich bezig met leesachterstand en leesproblemen en de preventie daarvan. De focus ligt de laatste jaren steeds meer op schoolinterne en -externe factoren die bijdragen aan kwaliteit van onderwijs. Aryan publiceerde in 2016 ‘Dit is dyslexie‘ bij LannooCampus.

Expertise: Gedragswetenschappen/onderwijsleerproblemen

Sessiearchief

Omschrijving

Er zijn, al heel lang, signalen dat het onderwijs w.b. lezen en spelling niet goed genoeg is en te veel achterblijvers kent, zie bijv. PISA 2018. Waar dat aan ligt en wat er aan te doen is, is bekend. Digitale middelen maken het steeds eenvoudiger om een effectieve aanpak te realiseren. Waarom is het leesonderwijs in Vlaanderen en Nederland dan niet goed genoeg en worden (risico´s op) leesproblemen onvoldoende aangepakt? Enthousiaste leerkrachten genoeg die zich willen inzetten. Maar is die aanpak wel breed gedragen en duurzaam genoeg? Wat is zo´n Duurzame Aanpak Leesproblemen eigenlijk en welke rol spelen de verantwoordelijke schoolleiders en schoolbesturen om die te realiseren? Hoe kunnen interne en externe ondersteuners het proces van kwaliteitsverbetering in gang zetten? En bereiden de initiële opleidingen de aanstaande leraren wel goed genoeg voor? In deze workshop wordt getracht om, in samenspraak met elkaar, antwoorden op deze vragen te krijgen.

Downloads

Omschrijving

Er zijn, al heel lang, signalen dat het onderwijs w.b. lezen en spelling niet goed genoeg is en te veel achterblijvers kent, zie bijv. PISA 2018. Waar dat aan ligt en wat er aan te doen is, is bekend. Digitale middelen maken het steeds eenvoudiger om een effectieve aanpak te realiseren. Waarom is het leesonderwijs in Vlaanderen en Nederland dan niet goed genoeg en worden (risico´s op) leesproblemen onvoldoende aangepakt? Enthousiaste leerkrachten genoeg die zich willen inzetten. Maar is die aanpak wel breed gedragen en duurzaam genoeg? Wat is zo´n Duurzame Aanpak Leesproblemen eigenlijk en welke rol spelen de verantwoordelijke schoolleiders en schoolbesturen om die te realiseren? Hoe kunnen interne en externe ondersteuners het proces van kwaliteitsverbetering in gang zetten? En bereiden de initiële opleidingen de aanstaande leraren wel goed genoeg voor? In deze workshop wordt getracht om, in samenspraak met elkaar, antwoorden op deze vragen te krijgen.

Downloads

Omschrijving

Dat er teveel leerlingen met leesproblemen zijn is evident. Of de achtergrond nu gebrek aan (taal)ervaring is door de thuisomgeving, of een aandoening die in de familie zit, ons onderwijs is onvoldoende bij machte om daar adequaat op in te spelen. Eenmaal (vroegtijdig) op achterstand, haalt de leerling zijn achterstand nooit meer in. Het goede nieuws is dat het, met het oog op preventie, niet uitmaakt of het probleem meer uit de omgeving komt (´eco´) of meer gesitueerd is in het kind (´bio´), of allebei. Kinderen die risico lopen op laaggeletterdheid en/of dyslexie dienen vroegtijdig gesignaleerd en van de juiste, individuele aanpak voorzien te worden.

Inmiddels zijn er methodieken beschikbaar die hun waarde bewezen hebben (ook op de lange duur: hogere leesscores, minder zittenblijvers, minder diagnoses dyslexie, hogere adviezen vo). Dat geldt ook voor implementatiecursussen, voorbeelden van ´good practice´ en expertise. Ervaring leert echter dat zelfs de meest succesvolle aanpak na verloop van tijd weg kan ebben. Een aanpak moet dus niet alleen geïmplementeerd worden, maar ook geconsolideerd. Dat kost tijd, moeite en een duurzame doelstelling en taakverdeling. De verantwoordelijkheid voor de uitvoering berust primair bij de schoolleider die de leerkrachten aanstuurt, ondersteund door personen met een gedelegeerde taak: SWV-coördinatoren, IB’ers, tutors en externe experts. Hoe er voor te zorgen dat er, op schools en bovenschools niveau, inderdaad sprake is van een Duurzame Aanpak Leesproblemen?

Omschrijving

Dat er teveel leerlingen met leesproblemen zijn is evident. Of de achtergrond nu gebrek aan (taal)ervaring is door de thuisomgeving, of een aandoening die in de familie zit, ons onderwijs is onvoldoende bij machte om daar adequaat op in te spelen. Eenmaal (vroegtijdig) op achterstand, haalt de leerling zijn achterstand nooit meer in. Het goede nieuws is dat het, met het oog op preventie, niet uitmaakt of het probleem meer uit de omgeving komt (´eco´) of meer gesitueerd is in het kind (´bio´), of allebei. Kinderen die risico lopen op laaggeletterdheid en/of dyslexie dienen vroegtijdig gesignaleerd en van de juiste, individuele aanpak voorzien te worden.

Inmiddels zijn er methodieken beschikbaar die hun waarde bewezen hebben (ook op de lange duur: hogere leesscores, minder zittenblijvers, minder diagnoses dyslexie, hogere adviezen vo). Dat geldt ook voor implementatiecursussen, voorbeelden van ´good practice´ en expertise. Ervaring leert echter dat zelfs de meest succesvolle aanpak na verloop van tijd weg kan ebben. Een aanpak moet dus niet alleen geïmplementeerd worden, maar ook geconsolideerd. Dat kost tijd, moeite en een duurzame doelstelling en taakverdeling. De verantwoordelijkheid voor de uitvoering berust primair bij de schoolleider die de leerkrachten aanstuurt, ondersteund door personen met een gedelegeerde taak: SWV-coördinatoren, IB’ers, tutors en externe experts. Hoe er voor te zorgen dat er, op schools en bovenschools niveau, inderdaad sprake is van een Duurzame Aanpak Leesproblemen?

Downloads

Ga naar de bovenkant