Jeroen Janssen is Universitair Hoofddocent Onderwijswetenschappen aan de Universiteit Utrecht en onderwijsdirecteur van de bachelor en master onderwijswetenschappen en de universitaire pabo.
Hij zet zich als Senior Fellow van het Centre for Academic Teaching and Learning in om het universitaire onderwijs te verbeteren. Als onderzoeker houdt hij zich bezig met zelfregulerend leren en samenwerkend leren.
,
Samenwerkend leren is een populaire en krachtige werkvorm. Maar samenwerkend leren leidt niet altijd tot de gewenste opbrengsten. Hoe zorg je voor leren tijdens samenwerkend leren? In deze sessie gaan we in op belangrijke randvoorwaarden voor succesvol samenwerkend leren. Hierbij maken we gebruik van de meest actuele wetenschappelijke inzichten. Maar we zoeken ook actief naar de transfer van deze kennis naar het klaslokaal.
,
,
Leerlingen waar je moe van wordt, of juist kinderen die je nooit hoort in de klas. Hoe ga je daar mee om? Hoe zorg je er voor dat de schooldag voor jou geen uitputtingsslag wordt én dat leerlingen áán staan en tot leren komen? Gedrag in de klas, hoe kun je dat kortom (bij)sturen als leerkracht? Helma Koomen (UvA), Jeroen Janssen (UU) en Martine Baars (Erasmus Uni) komen vertellen wat we weten uit internationaal wetenschappelijk onderzoek over dit onderwerp. Zij geven daarmee een preview van een nieuw boek in de Didactief-onderzoeksreeks dat eind maart verschijnt: Gedrag in de klas. Veel aandacht besteden ze ook aan praktische tips die Didactief verzamelde in samenwerking met diverse scholen.
15 jaar geleden werd samenwerkend leren als de heilige graal van het onderwijs gezien. Uiteraard was dat een te hoog gegrepen verwachting. Effectief inzetten van samenwerkend leren is een echte uitdaging. In deze sessie bespreek ik wat we uit onderzoek weten over de effectiviteit van samenwerkend leren, de randvoorwaarden om samenwerkend leren effectief te laten zijn en de dilemma’s waar docenten zich voor geplaatst zien wanneer zij groepen samenwerkende leerlingen begeleiden.
15 jaar geleden werd samenwerkend leren als de heilige graal van het onderwijs gezien. Uiteraard was dat een te hoog gegrepen verwachting. Effectief inzetten van samenwerkend leren is een echte uitdaging. In deze sessie bespreek ik wat we uit onderzoek weten over de effectiviteit van samenwerkend leren, de randvoorwaarden om samenwerkend leren effectief te laten zijn en de dilemma’s waar docenten zich voor geplaatst zien wanneer zij groepen samenwerkende leerlingen begeleiden.
,
In een meta-analyse worden de resultaten van eerder uitgevoerde onderzoeken samengebracht om preciezere uitspraken te doen over het effect van een onderwijsmethode. De meta-analyse staat daarom vaak bovenaan de hiërarchie van bewijsvoering, maar in hoeverre geldt dit ook voor onderwijsonderzoek? We hebben een meta-analyse uitgevoerd waarin 114 studies zijn opgenomen die het effect van flipping the classroom hebben onderzocht. Het doel van deze bijdrage is om docenten inzicht te bieden in de zin en onzin van een meta-analyse, en hen daarbij te helpen meta-analyses kritisch te interpreteren. Aan de hand van deze casus zullen wij ook vertellen wat we nu wel (en niet) weten over de effectiviteit van flipping the classroom.
