Lector/hoofddocent Onderwijsethiek
Academica UoAS, Rijksuniversiteit Groningen

Piet van der Ploeg

Lector Pedagogiek en Ethiek, Academica University of Applied Sciences.
Hoofddocent Onderwijsfilosofie aan de Rijksuniversiteit Groningen.

Onderwijshistorisch, onderwijsfilosofisch en onderwijswetenschapsfilosofisch onderzoek
1984-2024.

Voorheen:
• Initiator en academic director Master Ethics of Education, Rijksuniversiteit Groningen.
• Lector Daltononderwijs en vernieuwingsonderwijs, Saxion (2006-2010).
• UD/UHD Algemene Pedagogiek, Universiteit Utrecht (1989-2009).
• Promotie: Onderwijsvrijheid en onderwijsrecht (1995).
• Studie Godgeleerdheid (afgerond 1989).

Expertise: Ondderwijsethiek, onderwijsgeschiedenis, onderwijswetenschapsfilosofie

Sessiearchief

Omschrijving

Kennis is bezig aan een comeback in de school. Na ruim vijftig jaar van minder-minder-minder kennis lijkt het tij te keren. Kennisrijk onderwijs wint terrein. Dat is een welkome ontwikkeling. TENZIJ kennisrijk onderwijs van kennis krijgen een passief en onkritisch gebeuren maakt. In goed onderwijs gebeurt kennis krijgen met het oog op deel krijgen aan denken (na-denken, mee-denken, door-denken), waarbij denken op zijn beurt uit is op: nagaan wat de wereld (de ander, het andere, de situatie etc.) van mij vraagt. Onderwijs draait om weten, om weten om *geweten*.

In mijn presentatie bespreek en illustreer ik deze relatie tussen onderwijs, kennis, denken en (laten we zeggen) gewetensvorming. Mijn benadering is een kritisch alternatief voor de ideologisch geladen en romantische visies die populair zijn in kringen van ontscholers, radicale onderwijsvernieuwers en onderwijsfilosovisionairs.

Omschrijving

Stel, er was helemaal geen wet- en regelgeving aangaande “de burgerschapsopdracht aan scholen in het funderend onderwijs” en ik mocht als leraar helemaal zelf bedenken hoe ik op school kan bijdragen aan het burgerschap van de leerlingen. Wat zou ik dan doen? En hoe verhoudt zich wat ikzelf bedenk, tot wat de overheid verlangt?

In een eenvoudig politiek- en onderwijsfilosofisch gedachte-experiment verken ik de relatie tussen onderwijs en zelf&mede-zeggenschap. Die relatie is sinds 2500 jaar tamelijk hecht. Ik leg uit wat dit betekent voor onderwijs met het oog op burgerschap.

Vervolgens vergelijk ik dit (de conclusie uit die verkenning) met het burgerschapsonderwijsbeleid van de kabinetten Balkenende en Rutte, wat daarin aan po- en vo-scholen wordt opgelegd. Ik laat zien dat de overheid hiermee het onderwijs overvraagt en ondermijnt.

Omschrijving

In de geschiedenis van het onderwijs zijn zo’n dertig visies op de functie van de school te onderscheiden. Eén ervan is vanouds praktisch dominant: de hoofdtaak van de school is verwerving van maatschappelijk nuttige kennis en vaardigheden; de school heeft een kwalificerende functie. In actuele discussies gebruiken “kritische” visies het als tegenbeeld: de taak van de school zou vooral anders of meer zijn dan kwalificatie. Ter contrast wordt gewoonlijk een grove karikatuur gemaakt van hoe kwalificatie werkt. Alternatieve functies zijn bv. subjectificatie, Bildung, identiteitsvorming, talentontwikkeling, natuurlijke ontwikkeling, gemeenschapsvorming –elk gepresenteerd als reden voor vernieuwing, onderbreking, restauratie of iets dergelijks. Ik laat zien hoe “kritische” visies de praktijk én elkaar infecteren. En hoe de schoolpraktijk en kritische visievorming zelf beíde ervan te lijden hebben, vooral van het onnodige contrast met de kwalificerende functie en de grove karikatuur ervan.

Podcast

Ga naar de bovenkant