Hedy: Stap voor stap programmeren

Veel scholen programmeren in het po of in de onderbouw vo al met Scratch. Dat is laagdrempelig, leuk en motiverend voor leerlingen. Maar uit onderzoek blijkt dat leerlingen na een tijdje in Scratch stranden: ze haken af of leren niet meer bij. Het kinderlijke van Scratch speelt daarbij een rol: “Dit is een speelgoedtaal, wij willen een échte programmeertaal leren”.

De stap naar een tekstuele taal, bijv. Python is echter groot en lastig. In Python moet je veel “syntax” gebruiken: punten, haakjes, komma’s. Ieder elementje moet kloppen want anders loopt het programma vast. Om die kloof te overbruggen heeft Felienne Hermans de programmeertaal Hedy ontwikkeld. Hedy werkt in stapjes, waarbij steeds meer syntax wordt toegevoegd. Heel vergelijkbaar met taal leren: eerst kleine letters, dan punten, dan hoofdletters.

In deze sessie licht Felienne Hermans het ontwerp van Hedy toe en laat ze zien hoe je als docent Hedy kan inzetten in de klas.

Leren programmeren door te leren lezen

Leren programmeren is een ‘hot topic’ in Nederland, zowel in het po als in het vo en op universiteiten. Maar hoe doe je dat eigenlijk het beste leren programmeren? De heersende didactiek is op veel plaatsen erg exploratief. Als kinderen lekker aan de slag gaan met programmeren, dan leren ze het vanzelf toch? Ons onderzoek laat zien dat dat ook voor programmeren niet geldt.

Wat is dan wel een goede aanpak? Een van de manieren die wij aan de universiteit van Leiden hebben onderzocht is het toepassen van didactiek die in (tweede) taalonderwijs heel gebruikelijk is: het oefenen van het verklanken van programmeercodes, net als we dat bij talen doen. Ons eerste onderzoek toont aan dat dit goed werkt. In deze sessie licht Felienne dit onderzoek en de implicaties ervan toe.