Wat onze leraren (van de toekomst) moeten weten over leren

Moeten onze leraren (en onze leraren van de toekomst) weten hoe hun leerlingen leren? De vraag lijkt retorisch, want als het de taak van leraren is om lessen in te richten in functie van het leren van hun leerlingen, dan mag je toch verwachten dat leraren zelf ook weten hoe leerlingen het beste leren. Honderd jaar cognitief wetenschappelijk onderzoek leverde een schat aan informatie op over effectieve en efficiënte strategieën die breed inzetbaar zijn om het leren van leerlingen te bevorderen. Ze zijn zeer effectief, kosten even veel of zelfs minder tijd dan strategieën die minder goed werken, zijn gemakkelijk implementeerbaar en zijn onmiddellijk toepasbaar, over verschillende vakken en leerjaren heen. Het voorbije jaar onderzochten we in hoeverre deze effectieve leerstrategieën gecovered werden in het schriftelijke studiemateriaal van lerarenopleidingen in Vlaanderen en Nederland. Tijdens deze sessie verduidelijken en nuanceren we de resultaten van dit onderzoek en brengen we een bondig, handig bruikbaar overzicht van deze leerstrategieën en hoe die in te zetten in de klaspraktijk.

Deze sessie werd gegeven door Tim Surma & Kristel Vanhoyweghen.

‘Desirable difficulties’ in de oefeningenles

Als leraar kun je je oefeningenles zo inrichten dat je leerlingen goed presteren tijdens die les. Soms blijkt achteraf dat die oefeningenles niet het gewenste resultaat had: op toetsen doen leerlingen het ondermaats op oefeningen die je nochtans had ‘gedrild’. Didactische ingrepen die echter ‘moeilijkheden’ lijken te veroorzaken voor de leerling, waardoor het tempo van het schijnbare leren in de les vertraagt, optimaliseren vaak het leren en de transfer op lange termijn. Robert Bjork noemde deze didactische manipulaties ‘gewenste moeilijkheden’ (desirable difficulties). Tijdens deze sessie zoom ik in op hoe we als leraar onze oefeningenles optimaal kunnen organiseren door die desirable difficulties bewust in te plannen.