De recente beweging ‘evidence-informed in het onderwijs’ heeft zijn wortels in medische wereld. Naast de expertise van de arts en de wensen van de patiënt wordt daar wetenschappelijk onderzoek gebruikt om tot een afgewogen behandeling te komen. Het evidence-informed lesgeven neemt deze wetenschappelijke benadering over voor het handelen van de docent: welke behandeling werkt? In deze sessie gaan we op zoek naar de ‘bijsluiter’ van het evidence-informed lesgeven. Wat zijn de schaduwkanten van het gebruik van deze wetenschappelijke kennis? Zijn er bijwerkingen te verwachten wanneer je een bepaalde leerstrategie inzet? Met vier voorbeelden verkennen we met jullie de vraag of een ‘bijsluiter’ nodig is. Zijn er nadelen van ‘gewoon vertellen’? Is denken dat motivatie leidt tot leren, werkelijk een ‘hoofdzonde’? We bespreken twee voorbeelden toelichten vanuit het wetenschappelijk perspectief en twee voorbeelden vanuit de praktijk. Na elk voorbeeld is er ruimte voor discussie.